Het Nieuwsblad, 28 september 2022

Actrice Sand Van Roy wil Franse regisseur Luc Besson in België voor de rechter: “Deze zaak weegt al vier jaar op mijn leven”

De Hasseltse actrice Sand Van Roy heeft in België een klacht ingediend tegen de Franse regisseur Luc Besson. Ze beschuldigt hem al enkele jaren van verkrachting, maar ving eerder bij het Franse gerecht meermaals bot. De raadkamer van Brugge moet nu oordelen of ze de zaak ook in België zullen behandelen.

De Hasseltse actrice Sand Van Roy (34) probeerde het al meermaals in Frankrijk, maar ving steeds bot. Woensdag stond ze daarom in de raadkamer in Brugge om het dit keer ook in België te proberen. Ze heeft er een klacht ingediend tegen de Franse regisseur Luc Besson (63), bekend van onder meer NikitaLéonLe Grand Bleu en Taxi. De in Nederland geboren actrice beschuldigt de regisseur ervan haar twee jaar lang te verkrachten. Volgens haar hadden de twee een gewelddadige, niet consensuele relatie. Ze heeft het onder andere over een verkrachting op de avond van 17 mei 2018 in een kamer van Hotel Bristol in Parijs. Dat misbruik vormde de directe aanleiding voor het indienen van haar klacht. Maar volgens Van Roy waren er al verschillende voorgaande feiten gebeurd.

In 2018 stapte ze al naar het Franse gerecht, maar de zaak werd geklasseerd omdat de onderzoekers “de aanklacht niet hard konden maken”. Van Roy probeerde het opnieuw, maar de zaak werd geseponeerd. Ze probeerde het daarna nog een keer in hoger beroep, maar ving ook daar bot. De regisseur heeft de feiten tot nu toe trouwens altijd ontkend.

Grondwettelijk Hof

De raadkamer in Brugge moet nu oordelen over ontvankelijkheid van de klacht. Volgens haar advocaat Joris van Cauter is de klacht ontvankelijk en hij vroeg aan de raadkamer om een prejudiciële vraag in te dienen bij het Grondwettelijk Hof daarover. “De Belgische wet laat toe om een klacht in te dienen tegen een niet-Belg voor feiten die in het buitenland gepleegd zijn. Bij verkrachting, moord en doodslag moet de verdachte niet in België worden aangetroffen op het moment van de klacht. Bij verkrachting kan het enkel als ook de verdachte zich in België bevindt. Maar volgens ons hoort verkrachting ook tot het rijtje van zware misdrijven zoals moord, doodslag en gijzeling. Wij willen dat het Grondwettelijk Hof daarover oordeelt”, zei de advocaat.

Aan de andere kant zijn ze van oordeel dat de klacht onontvankelijk is, “omdat het wetboek die mogelijkheid simpelweg niet voorziet bij verkrachting in het buitenland”, zegt meester Virginie Cottyn. “Bovendien slaat deze hele procedure nergens op. Mijn cliënt is in Frankrijk al twee keer buiten vervolging gesteld. Dit is als het ware een beroep tegen een uitspraak in beroep.”

“Wens ik niemand toe”

Sand Van Roy zelf was ook aanwezig in de raadkamer woensdag. “Het voelde goed om eindelijk eens fatsoenlijk gehoord te worden”, zegt ze. “In Frankrijk had ik dat gevoel helemaal niet. Deze zaak weegt al vier jaar op mijn leven en dat is vreselijk slopend. Ik wens dit niemand toe. Ik heb nog steeds geloof in het gerecht, maar niet in bepaalde figuren binnen het gerecht. Ik ben in de Franse en Britse pers voor ‘geflipte hoer’ versleten, maar daarvoor heb ik veroordelingen van journalisten bekomen. Dus het gerecht werkt.”

De acteercarrière van de Hasseltse staat momenteel op een laag pitje. “Ik focus mij momenteel volledig op mijn studies rechten aan de Open Universiteit in Nederland. If you can’t beat them, join them(lacht) Ik zit nu in mijn tweede jaar. Ik ben wel nog bezig met een klein filmproject met studenten, maar dat is het zowat.” Geld boeit van Roy naar eigen zeggen niet. “Ik vraag enkel een vergoeding voor mijn advocaat. Verder wil ik enkel dat gerechtigheid geschiedt.”

 

Artikel uit Het Nieuwsblad, 28 september 2022

 

Lees meer
De Morgen, 30 juni 2022

Rechter verbiedt padel op zondag en ‘s avonds in Brugse club wegens geluidshinder

De Brugse burgerlijke rechtbank heeft in kortgeding beslist dat in een Brugse tennisclub ‘s avonds en op zondag geen padel meer mag worden gespeeld. De buren waren naar de rechter gestapt omwille van geluidshinder. Bij metingen in hun woning werden pieken tot meer dan 70 decibel vastgesteld

 

KTC Azalea is al sinds 1942 gevestigd in de Sint-Pietersgroenestraat in Brugge. De tennisclub beschikte over zes tennisvelden, maar besliste in 2018 een tennisterrein om te vormen tot twee padelterreinen. Een jaar later werd bij KTC Azalea nog een derde padelveld aangelegd. Sindsdien klagen twee buren over geluidsoverlast. Daarbij merkten ze onder andere op dat padel in tegenstelling tot tennis ook tijdens de winter en tot in de late uurtjes gespeeld wordt.

 

De betrokken partijen probeerden de afgelopen jaren te onderhandelen over een oplossing. Zo werd de mogelijkheid onderzocht om een geluidsmuur te plaatsen. Uiteindelijk kwam het niet tot een minnelijke regeling, waarna de buren op 25 april 2022 naar de kortgedingrechter stapten. Tegelijk werd ook een procedure ten gronde opgestart.

De buren eisten het stilleggen van de padelactiviteiten, zolang die niet in een afgesloten, geïsoleerde ruimte plaatsvinden. Ondergeschikt werd gevraagd om padel enkel toe te laten op weekdagen van 10 tot 18 uur. KTC Azalea wierp op dat over dergelijke maatregelen door de rechter ten gronde beslist moet worden, maar de kortgedingrechter oordeelde dat er wel degelijk sprake was van hoogdringendheid.

 

Begin april werd in de woning van de buren een geluidsmeting gehouden. Bij normaal spelverloop werd 50 tot 60 decibel vastgesteld, maar tijdens hevige rally’s kon dat oplopen tot 65 decibel. Er werden zelfs pieken boven 70 decibel vastgesteld. Als er niet gespeeld wordt, gaat het om 40 à 45 decibel.

Volgens de rechter is er dus wel degelijk sprake van geluidshinder. In die omstandigheden werd beslist dat op weekdagen enkel nog padel mag gespeeld worden van 10 uur tot 19 uur. Op zaterdag moet al om 16 uur gestopt worden. Op zon- en feestdagen zal in afwachting van de uitspraak ten gronde voorlopig helemaal niet meer gespeeld mogen worden. Als de beslissing niet wordt nageleefd, moet de club per terrein en per overtreding een dwangsom van 1.000 euro betalen. Ondertussen werd ook een deskundige aangesteld om de situatie ter plaatse te onderzoeken.

Artikel uit De Morgen, 30 juni 2022

Foto: Thinkstock

Lees meer
HLN, 30 juni 2022

In deze Brugse padelclub mag je van rechtbank niet meer spelen op zondag en ’s avonds: “Een belachelijke beslissing”

Opvallende uitspraak in de Brugse burgerlijke rechtbank: de rechter heeft in kortgeding beslist dat in de tennis- en padelclub KTC Azalea ’s avonds en op zondag geen padel meer mag worden gespeeld. De buren waren naar de rechter gestapt wegens hardnekkige geluidshinder. Tom Vuylsteke, voorzitter van KTC Azalea, reageert ontgoocheld. “Dit hadden we absoluut niet verwacht. Eén zure buur kan blijkbaar zoiets veroorzaken.”

KTC Azalea is al sinds 1942 gevestigd in de Sint-Pietersgroenestraat in Brugge. De tennisclub beschikte over zes tennisvelden, maar besliste in 2018 om een tennisterrein om te vormen tot twee padelterreinen. Een jaar later werd bij KTC Azalea nog een derde padelveld aangelegd. Sindsdien klagen twee buren over geluidsoverlast. Daarbij merkten ze onder andere op dat padel, in tegenstelling tot tennis, ook tijdens de winter en tot in de late uurtjes gespeeld wordt. 

Geluidsmuur

De betrokken partijen probeerden de afgelopen jaren te onderhandelen over een oplossing. Zo werd de mogelijkheid onderzocht om een geluidsmuur te plaatsen. Uiteindelijk kwam het niet tot een minnelijke regeling, waarna de buren op 25 april naar de kortgedingrechter stapten. “Sinds die padelterreinen hier twee jaar geleden kwamen, hebben wij geen enkel rustmoment meer”, vertelden Hans Schmidt (42) en Peggy Versnick (47) eerder in deze krant. “We vluchten zelfs uit ons eigen huis om op ons gemak te zijn. Zo is het niet leefbaar.”

Pieken boven 70 decibel

De buren eisten het stilleggen van de padelactiviteiten zolang die niet in een afgesloten, geïsoleerde ruimte plaatsvinden. Ondergeschikt werd gevraagd om padel alleen toe te laten op weekdagen van 10 tot 18 uur. KTC Azalea wierp op dat over zulke maatregelen door de rechter ten gronde beslist moeten worden, maar de kortgedingrechter oordeelde dat er wel degelijk sprake was van hoogdringendheid.

 

Begin april werd in de woning van de buren een geluidsmeting gehouden. Bij normaal spelverloop werd 50 tot 60 decibel vastgesteld, maar tijdens hevige rally’s kon dat oplopen tot 65 decibel. Er werden zelfs pieken boven 70 decibel vastgesteld. Als er niet gespeeld wordt, gaat het om 40 tot 45 decibel.

Een speler die een gezin heeft of voltijds werkt, kan eigenlijk bijna niet meer komen spelen. En op zaterdag om 16 uur stoppen? Dat is belache­lijk vroeg

Tom Vuylsteke, voorzitter van KTC Azalea

Dwangsom

Volgens de rechter in kortgeding is er dus wel degelijk sprake van geluidshinder. Daarom heeft hij beslist dat er op weekdagen alleen nog padel mag gespeeld worden van 10 tot 19 uur. Op zaterdag moet zelfs al om 16 uur gestopt worden. Op zon- en feestdagen zal - in afwachting van de uitspraak ten gronde - voorlopig helemaal niet meer gespeeld mogen worden. Als de beslissing niet wordt nageleefd, moet de club per terrein en per overtreding een dwangsom van duizend euro betalen. Ondertussen werd ook een deskundige aangesteld om de situatie ter plaatse te onderzoeken.

Ontgoocheld

Tom Vuylsteke, voorzitter van KTC Azalea, is ontgoocheld. “Het is triest voor iedereen die bij de club betrokken is. We wisten dat er iets ging gebeuren, maar dit is belachelijk. Een speler die een gezin heeft of voltijds werkt, kan eigenlijk bijna niet meer komen spelen. En op zaterdag om 16 uur stoppen? Dat is belachelijk vroeg. Eén zure buur kan zoiets veroorzaken. Het zijn verregaande maatregelen, ook al is het een tijdelijke beslissing. Het is wachten op een beoordeling van dit dossier ten gronde, ja. Maar die zaak zal pas in december voor de rechtbank van eerste aanleg gevoerd worden. Zo verliezen we al minstens zes maanden. We gaan er alles aan doen om onze club leefbaar te houden tot die tijd”, aldus Tom Vuylsteke. 

 

Artikel uit HLN, 30 juni 2022

Foto: © Klaas Danneel

Lees meer
De Standaard, 28 juni 2022

De Amerikaanse opperrechters zijn níét activistisch

Met zijn omstreden arrest van vorige week wil het Supreme Court geen politiek bedrijven, schrijft Joris Van Cauter. Het Hof wil het abortusdebat net teruggeven aan het volk.

Europa is niet langer het centrum van de wereld en zijn macht is in verval. Toch heeft het nog steeds de neiging om zijn waarden over de wereld uit de dragen. Vroeger gebeurde dat via kolo­nisatie. Vandaag zijn er hoog­dravende verklaringen van Europese regeringsleiders die openlijk de rechtspraak van het hoogste Amerikaanse Gerechtshof in vraag stellen. Plots is het Supreme Court in Europese ogen niet meer dan een verzameling van activistische­ rechters, een politiek gerechtshof­. Daarom ook dat ze on­gehinderd kritiek kunnen geven op wat hen eigenlijk niet aanbelangt. De scheiding der machten is geen issue meer wanneer je rechters verwijt aan politiek te doen.

De kritiek dat het Supreme Court politiek is, of dat de rechters politiek benoemd zijn, is bevreemdend. Het Supreme Court is altijd al in zekere zin een politiek gerechtshof geweest. Ook in 1973, toen Roe v. Wade het recht op abortus grondwettelijk verankerde en in 1992, toen Planned Parenthood v. Casey het recht op abortus bevestigde. Dat openlijk politieke karakter is er net de kracht van. Want wetten, ook de grondwet, zijn niet meer dan gestolde moraal. De interpretatie daarvan is nooit waardevrij. De wijze waarop rechters benoemd worden in het Supreme Court is een complex­loze manier om daarmee om te gaan. Ook de hoogste Europese rechters zijn poli­tiek benoemd. Dat zijn velen even vergeten.

Gouvernement des juges

Minstens even belangrijk als de vraag wie oordeelt, is de vraag waarover grondwettelijke hoven of mensenrechtenhoven kunnen oordelen. De verhouding tussen politiek en recht was voor een groot stuk de inzet van Dobbs v. Jackson Women’s Health Organization­, het zogenoemde antiabortusarrest van eind vorige week. Het Supreme Court oordeelt dat het als hoogste gerecht voorzichtig moet zijn en geen al te ruime invulling mag geven aan de grondwet. Die is (zeker in de VS) moeilijk aan te passen en hoe concreter die wordt ingevuld, hoe meer je ontneemt aan het politieke.

Het idee dat de VS naar de middeleeuwen zijn teruggekatapulteerd, is belachelijk. De uitspraak van het Hof ligt in lijn met hoe Europese, verlichte rechters erover denken

Uitspraken van een grondwettelijk hof doden het maatschappelijke debat over de invulling van bepaalde abstracte grondrechten, zoals het recht op vrijheid, op een privéleven of op leven­. Het Supreme Court waakt er met andere woorden over om geen gouvernement des juges te worden. Dat het redactioneel commentaar het gisteren over activistische rechters had (DS 27 juni), is net in tegenspraak met het Amerikaanse arrest. Activistische rechters willen politiek bedrijven en dat is net wat het Supreme Court niet wil doen. De opperrechters willen het abortusdebat ‘teruggeven’ aan het volk. Afhankelijk van hoeveel vertrouwen je hebt in de stem van het volk, kun je die beslissing toejuichen of betreuren. In dat opzicht mag misschien eens worden opgemerkt dat de wet die het Supreme Court heeft goed­gekeurd met zijn arrest-Dobbs abortus toelaat tot vijftien weken zwangerschap, dat is drie weken langer dan in België. Een recht hoeft niet grondwettelijk te zijn om een recht te zijn.

Privacy en vrijheid

De gedachte dat de Verenigde Staten naar de donkere middeleeuwen zijn teruggekatapulteerd, is belachelijk. De uitspraak van het Supreme Court ligt volledig in de lijn met hoe onze Europese, verlichte rechters erover denken. De grondrechten die zowel de Europese als de Amerikaanse rechters interpreteren, zijn vergelijkbaar.

In de zaak-Roe v. Wade werd een grondwettelijk recht op abortus afgeleid uit het recht op privacy, zoals gewaarborgd door het eerste, het vierde, het vijfde, het negende en het vijftiende amendement aan de grondwet van de VS. Het Casey-arrest fundeerde het grondwettelijk recht op abortus op het recht op vrijheid voor de Amerikaanse burgers en het feit dat die alleen­ op een wettelijke manier kan worden beperkt.

Vrijheid (artikel 5 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens) en privacy (artikel 8) zijn ook Europese grondrechten. Nochtans heeft het Europees Hof in verschillende arresten bevestigd dat in die bepalingen geen ‘recht op abortus’ te lezen valt. Het Europees Hof oordeelt dat het recht op privacy en het recht op vrijheid in de balans gelegd moet worden met het recht op leven (artikel 2), ook wanneer het om een ongeboren leven gaat. De lidstaten verschillen van mening over de vraag wanneer dat leven begint en juridische bescherming verdient. Die discussie wil het Europees Mensenrechtenhof niet beslechten. Het oordeelt dat lidstaten vrij moeten zijn om die discussie te voeren. Het Hof in Straatsburg zal de uitkomst van dat debat slechts marginaal toetsen.

Misschien zal het Europees Hof zich activistischer opstellen. In theorie kan die opstelling twee kanten uitgaan: het Hof kan het recht op leven ruimer gaan interpreteren en het ongeboren kind/de foetus ruimer gaan beschermen, of het recht op privacy ruimer interpreteren en zo de mogelijkheden tot abortus verruimen. Ongeacht welke uitkomst we het meest genegen zijn, is de vraag of het wenselijk is dat rechters dat beslissen. Veel Europese regeringsleiders lijken te verlangen dat een rechter op hun stoel komt te zitten. Tot die iets anders zegt dan ze willen. Dan is die rechter activistisch.

Artikel uit De Standaard, 28 juni 2022:

https://www.standaard.be/cnt/dmf20220627_97617125?&articlehash=k%2FA%2ByTvWKqn06IVW2UYvCLBzx0iTHlDsel9VzhLfdf0n5ac3aQBVE5xDs3r%2B18fnZ4yAc3L9DPMm2NSBZ54tEIL5QgoAg%2FD18BgySd%2FSrQnH4856HDAnK%2B%2BXSSUpbCEjTnSpGH4qVqukv4FozMl1hDdwauUBrzKfQI3vuupFI1SBse3iyfoJ%2BDLs2L1m%2FxdzYMhOr%2BBdozQ7PM6ilCl2Scyit2BAZdC3jeWNc74E%2FXZkXPiIA8jrYzTMxg2YxnOCXGKNAkH6DAboodhZEOEtfN2WoJuV6nkoL5tDfFnObN2bqDfD33CLNEEBUwaNwr0U3nqGp%2FQ4T2rPuUx5jnMGlQ%3D%3D

© Fred Schilling

Lees meer
Het Nieuwsblad, 24 juni 2022

Op heterdaad betrapt tijdens verhandelen 12 blokken cocaïne in Deurne, duo riskeert vier jaar cel

Twee Litouwers die in januari op heterdaad betrapt werden toen ze een sporttas met twaalf blokken cocaïne uitwisselden, riskeren vier jaar de cel in te moeten. Volgens het tweetal ging het om een eenmalige misstap.

Leden van het wijkondersteuningsteam Oost van politiezone Antwerpen hielden in januari toezicht in de buurt van de Merksemsesteenweg in Deurne, na klachten over overlast door drugsdealers. De politie zag er een zichtbaar zenuwachtige Marius Z. (42) rondlopen en hield hem even in de gaten. Niet veel later kwam Karolis M. (29) aan, die overhandigde een sporttas aan Z., vervolgens scheidden hun wegen. De politie kwam tussenbeide en in de tas bleken twaalf blokken cocaïne met het logo van BMW te zitten, volgens het parket goed voor 14,4 kilogram. “De drugs hadden een groothandelswaarde van 432.000 euro”, zei de aanklaagster. In het appartement en de garage van Karolis M., in Deurne, werden 37 simkaarten aangetroffen. “Net als meerdere sportzakken van hetzelfde type als degene waarin de cocaïne zat”, zei het parket. “Er lagen ook strijkzakken en een machine om dingen vacuüm te verpakken.” Op de gsm van Z. stonden foto’s van stapels geld en luxehorloges.

Hoewel de huiszoeking deed uitschijnen dat Karolis M. vaker in cocaïne handelde werden beide mannen enkel voor de feiten van 8 januari vervolgd. Het parket eiste tegen hen allebei vier jaar cel en een boete van 8.000 euro. De twee Litouwers verklaarden dat ze niet wisten wat er in de tas zat en dat ze elk 1.000 of 2.000 euro kregen voor de overhandiging. “Ze zwijgen over hun opdrachtgevers, dat getuigt van een duidelijke criminele ingesteldheid”, zei de aanklaagster.

Hun advocaten Joris Van Cauter en Walter Damen wezen op het blanco strafblad van de mannen. “Marius Z. is niet de slechtste mens, ik hoop dat u er rekening mee kan houden dat hij een eenmalige fout gemaakt heeft”, pleitte Van Cauter. De advocaat van Karolis M. omschreef de twee als ‘twee figuranten’. “Het gaat om een eenmalig feit, dat er sportzakken bij mijn cliënt lagen is niet strafbaar. In mijn garage liggen ook zeven sportzakken”, zei Damen.

Artikel uit Het Nieuwsblad, 24 juni 2022

https://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20220624_94519624

Foto: ©  PETER MAENHOUDT

Lees meer
De Standaard, 9 juni 2022

Belgische actrice dient nieuwe klacht in tegen Luc Besson

De Belgisch-Nederlandse ­actrice Sand Van Roy heeft in ons land klacht ingediend tegen regisseur Luc Besson wegens verkrachting. Dat had ze in 2018 ook al ­gedaan in Frankrijk, maar daar is de zaak geseponeerd bij gebrek aan bewijs. Het Franse Hof van Beroep heeft dat onlangs bevestigd.

Volgens haar advocaat, Joris Van Cauter, nam het Franse gerecht de zaak niet ernstig en maakt ze een betere kans in België. De 34-jarige Van Roy beschuldigt de 63-jarige Besson ervan dat hij haar jarenlang heeft misbruikt, onder meer in mei 2018 in een Parijs hotel. Het ging volgens haar om een gewelddadige relatie, waarbij Besson haar gedrag en haar kleding controleerde. ­Besson ontkent de feiten maar ­erkent wel dat er een relatie was.

Van Roy ontmoette Besson naar eigen zeggen in 2015 op de set van de film Valerian and the city of a thousand planets. Die film werd bij zijn release in 2017 niet goed ­ontvangen, wat Bessons productiehuis in financiële moeilijk­heden bracht.

De Franse regisseur hoopte zich na het einde van de Franse zaak opnieuw op zijn filmcarrière te kunnen toeleggen, met de opnames van een nieuwe film, Dogman(dod)

Artikel uit De Standaard, 9 juni 2022:

https://www.standaard.be/cnt/dmf20220608_97791353?&articlehash=vBvrG6nPSi4GU3ntAkq70voo2dVi9u7P2GAOa7nH%2BIP2eb1ZQ3IIhlOQUN%2FEV%2FwDpDlXHJ5LRUEg9gShWNmpDghNEP2cLRb2rupEdrM7SkIsIZc%2Fbcl%2FDC%2BmCuviZmqXr6d858nqRzPb95Hbw1udhDRvb9T%2FscULzCqOblfRXq1lGP3W8tzJ39Q3yM0dX0o99KNcNx7XEZNUt3L5lGeg7Yo%2BHBBDplrQzsACg0OYwrvKdj6M1ifregm2X7JTmBf%2F%2ByfNPGnw60129l5n%2FqoAxBSJcoA3N1gYU7DtVti%2FV6D2hSIRDoDXGnLgh3dqIRZdo8yU7tD3vU7cBdsP7gjLig%3D%3D

Foto: © SYSPEO/SIPA

Lees meer
HLN, 6 juni 2022

Vlaamse actrice getuigt exclusief over topregisseur Luc Besson: “Hij verkrachtte mij. Ik zei stop, maar hij bleef doorgaan”

“Hij bleef maar doorgaan. Hoe meer ik zei dat hij moest stoppen, hoe meer pijn hij mij deed.” De Vlaams-Nederlandse actrice Sand Van Roy (34) voert al jaren een juridische strijd in Frankrijk tegen de invloedrijke Franse regisseur Luc Besson (63), de man die haar manipuleerde en misbruikte. Ondanks de fysieke bewijzen van verkrachting, leek het Franse gerecht haar toch geen proces te willen geven. Ze hoopt nu op een eerlijke kans bij het Belgische gerecht.

 

“Het duurt lang voordat je het besef hebt: ‘Ja, dit was dus een verkrachting’.” De stem van Sand Van Roy trilt licht terwijl ze de woorden uitspreekt. Maar de vrouw blijft sereen terwijl ze vertelt hoe de bekende Franse filmregisseur Luc Besson haar meermaals brutaal verkrachtte. Gehoord en erkend worden, daar draait het om. Want vier jaar later, na een hallucinante gerechtelijke procedure in Frankrijk, zal de regisseur daar niet vervolgd worden. Dit ondanks verschillende medische bewijzen van verkrachting bij Sand en getuigenissen van acht andere vrouwen die getuigd hebben tegen Besson.

 

Het verhaal van Van Roy start in 2014 in de wereld van de comedy, waar ze als stand-upcomedian en schrijfster aan de slag gaat. Een van haar typetjes, Olga, slaat onmiddellijk aan. “Dat was een Russisch meisje dat naar Parijs kwam en ja, dat heel naïef lijkt”, zegt Van Roy. Via ‘Olga’ komt Sand bij een agent terecht, die wou zien “of ze kon acteren”. Al snel krijgt ze een eerste auditie voorgeschoteld, voor Valerian van de regisseur Luc Besson. De man wordt beschouwd als een van de belangrijkste filmbazen in Europa. De 63-jarige Fransman is de regisseur, scenarist of producent van bekende films als Taxi, Nikita, Léon en The Fifth Element.

 

Op 30 december 2015 ontmoet ze Besson voor het eerst op de set van zijn film Valerian. Zij speelt Jessica Rabbit, een kleine bijrol. Besson vertelt aan haar dat hij in Frankrijk geen appartement of kantoor heeft, maar in “een hotel woont op de Champs Elysées”. Hij stelt haar voor om eens een thee te gaan drinken. Dat gebeurt enkele dagen later. Het is de start van een wurggreep, die jarenlang zal aanhouden en vernauwen.

 

Februari 2016, in hotel Le Fouquet’s in Parijs. Sand wordt voor het eerst uitgenodigd in het kantoor van Besson, een hotelsuite waar hij talloze acteurs ontving. Het gesprek is, op dat moment nog, puur professioneel. “Hij was smoorverliefd op mijn personage ‘Olga’”, zegt Van Roy. “Vanaf het begin was hij duidelijk: we gaan er een film van maken. Ik dacht bij mezelf: morgen is die mij vergeten. Een paar dagen later belde hij me toch: ‘Kom, we moeten nog eens serieus praten over Olga’.” Besson wil een ster maken van ‘Olga’, ze spreken regelmatig af om te schrijven aan het filmscenario.

 

Maar hun professionele relatie verandert snel, Besson wil greep krijgen op Van Roy. “Ik moest alles voorleggen aan hem. Van met wie ik sprak tot de manier waarop ik me kleedde. Anders werd hij heel kwaad. Zo mocht ik geen jeansbroek dragen, want: “Je hebt een dik gat in jeans, doe een rokje aan’.” En ook over haar toekomst was Besson duidelijk: “Je hebt geluk dat je mij hebt, zonder mij ben je niks”. De Vlaamse werd volgens haar omgeving steeds meer gemanipuleerd door de regisseur, zelf besefte ze het nog niet.

 

In maart 2016 staat hij plots voor de deur van haar appartement in Parijs, met duidelijke intenties. “Er is een contact geweest waar ik niet expliciet nee heb gezegd, maar waarbij ik hem wel nog kon stoppen”, zegt Sand. “De volgende dag was hij een ander mens: kwaad, bitsig en negatief. Ik voelde mij schuldig want ik dacht dat ik misschien niet tactvol was geweest.” Ondanks de seksuele pogingen van Besson, blijven de twee professioneel samenwerken. Met succes. Na de eerste rol in de film Valerian, krijgt Sand Van Roy nog andere rollen in films van Besson. Maar ook andere producenten merken haar op. Zo krijgt ze een gastrol in de serie ‘Genius Picasso’ met Antonio Banderas.

 

Op 24 september 2016 haalt Besson haar naar London voor een casting. Maar als Sand in de hoofdstad arriveert, vraagt Besson “om op restaurant te gaan”. Sand is in de war en Besson blijft mysterieus over de casting, s’avonds blijkt dat er geen aparte hotelkamer voor haar is geboekt. Hij stelt haar voor om te overnachten in zijn hotelsuite. Ze moest zich geen zorgen maken, want hij “ging wel op de sofa liggen”. “Tuurlijk kan ik dan zeggen: ‘Ik ga alleen slapen’. Maar dat is wel een enorme motie van wantrouwen”, zegt Van Roy. In het midden van de nacht bespringt Besson haar terwijl ze slaapt. “Daar is wel een penetratie geweest, zonder mijn toestemming.” Van Roy heeft zich verzet en sloot zich erna op in de badkamer, waarna ze haar ticket omruilde en met de trein naar huis vertrok.

 

Het duurt een tijd voor ze beseft dat ze die nacht verkracht is door Luc Besson. “Voor mij was een verkrachting een creepy gast in een steegje die een mes bij zich heeft, niet dit... Je probeert daarover te praten met mensen, maar zij wimpelen het verhaal af, want het gaat om Besson.” Voor Besson is die nacht het begin om nog vaker en brutaler seks te proberen hebben met haar. Zegt ze nee, dan krijgt ze een straf. “Dan werd hij agressief. Als ik excuses verzon om zijn ego ongekrenkt te laten, viel het mee. Maar hij trapte altijd na. Zo zag ik dat mijn naam uit de affiche verdween of hij me grotendeels uit de trailer van de film had geknipt.”

 

Sand Van Roy wil dat het contact puur professioneel blijft. Op de avant-première van de film Taxi 5, waarin Sand een belangrijke rol heeft, is Luc Besson uiteraard als producer aanwezig. En zelfs dan probeert de man verder te gaan, zegt Van Roy: “Hij leunde tegen me aan of duwde z’n hand tegen me aan." Ook de dagen nadien blijft de regisseur haar lastigvallen. Van Roy zoekt excuses om hem niet te moeten zien. “Het duurde even voor hij de excuses doorzag. Toen kwam hij langs en... Ik had niet verwacht dat hij mij fysiek zou forceren. Ook al is het kort en afgebroken, het blijft een verkrachting. Ik was niet akkoord. Er was geen toestemming.” Wanneer ze vervolgens een vriend in vertrouwen neemt en zegt dat ze klacht gaat indienen, overtuigt die haar om dat toch maar niet te doen.

 

Mei 2018, Van Roy is op het filmfestival van Cannes. Besson probeert haar te overtuigen om naar Parijs te komen. “Wat doe je daar zonder mij? Hij wou alles weten. Ik had echt geen zin om terug naar Parijs te gaan. Maar hij bleef aandringen. Hij was ook bezig met de montage van Anna, waar ik een rol in had. Hij moest me in dat verband spreken…Ik dacht bij mezelf: Het is goed, ik ga die kalmeren.” Hij koopt voor haar een treinticket. Na een rit van 7 uur komt Sand op 17 mei 2018 aan in Parijs. Daar laat Besson haar eerst nog uren wachten voor hij haar vraagt naar hem toe te komen. Ze neemt een taxi naar het hotel Le Bristol, onderweg laat ze een spraakbericht achter voor haar beste vriend: “Hij is echt een klootzak. Maar het is alsof ik geen andere keuze heb. Het is vreselijk om te zeggen, maar ik hoop bijna dat de auto crasht en dat ik een vreselijk ongeluk heb zodat ik hem nooit meer hoef te zien”, zegt ze in het bericht.

 

Het is al na middernacht wanneer ze arriveert in het hotel, waar ze uiteindelijk een sms-bericht krijgt met enkel het nummer van de salonruimte van zijn suite in: 361. Ze werd niet uitgenodigd in zijn slaapkamer, maar in zijn werkruimte. Wat in het begin leek op een gemoedelijk en zakelijk gesprek over Anna, gaat al snel de foute kant op. “Hij begon me te kussen, ik duwde hem van mij af. Toen zei hij: ‘Je bent goed in de film, maar ja... Het is nog niet gewonnen’.” De hand van Besson glijdt over haar been. “Hij zoende me weer. Ik kon hem niet wegduwen. Toen heeft hij mij anaal verkracht met zijn vingers. Ik heb stop gezegd, dat ik het niet wou. Maar hij bleef doorgaan. Hoe meer ik zei dat hij moest stoppen, hoe meer pijn hij mij deed. Ik begon te wenen, op een gegeven moment kon ik me losrukken uit die positie. Hij wou toen dat ik nog iets deed bij hem... Maar hij maakte een handgebaar: stop maar. Hij masturbeerde zichzelf en toen was het gedaan.”

 

Er breekt iets bij Sand. “Ik weet echt wel wie je bent”, zegt ze tegen hem. “Ik zie door je heen.” Als ze naar de badkamer stapt, voelt ze iets in haar rug. Een duw? Heeft hij iets gegooid? Het blijft onduidelijk. Ze valt met een harde smak op de vloer en verliest het bewustzijn. Als ze bij bewustzijn komt, helpt Besson haar niet. Onderweg naar huis belt ze onmiddellijk haar moeder en beslist slechts enkele uren later om de politie te bellen.

 

Van Roy werd door de politie naar het ziekenhuis gebracht, waar een rapport opgemaakt werd. “Iedere hoek van mijn lichaam werd bekeken. Ik had een blauw oog, blauwe plekken op mijn rug en een anale scheur. Veel duidelijker kan een verkrachting niet worden vastgesteld, denk ik”. Nog voor Van Roy vervolgens klacht kan neerleggen bij de politie, krijgt ze al telefoon van haar voormalig agent dat men  op de hoogte is dat er een klacht wegens verkrachting is neergelegd tegen Besson.

 

Na het ziekenhuisbezoek legt Sand officieel een klacht neer tegen Luc Besson. Besson die ondertussen is gevlucht naar het buitenland, probeert Sand nog te overtuigen om de klacht weer in te trekken. Op 19 mei 2018 stuurt hij om 12.34 uur de volgende sms: “Waarom wil je me zo kapot maken??? Ik smeek je, het is nog niet te laat voor je om terug te gaan naar het commissariaat en je klacht in te trekken. Alsjeblieft.” Het nieuws was nog niet in de media. Hoe wist Luc Besson dat zij hem van verkrachting beschuldigde?

 

Het verhaal wordt onmiddellijk opgepikt in de Franse pers, zonder medeweten of akkoord van Van Roy. De regisseur reageert voor het eerst via z'n advocaat Thierry Marembert. Hij “valt uit de lucht bij het vernemen van de klacht”, klinkt het. "Luc Besson kent deze vrouw zoals hij ongeveer de hele film-wereld kent” Terwijl in Frankrijk de klacht van Sand voorpaginanieuws is, duiken nog verschillende andere vrouwen op met gelijkaardige verhalen. Toch wordt het gerechtelijk onderzoek erg traag opgestart. Het duurt maar liefst vier maanden voor Besson zelf door de politie wordt ondervraagd. Besson noemt het “een respectvolle en tedere relatie” , hij wordt door de politie niet geconfronteerd met de fysieke bevindingen: geen vraag over het blauw oog, de anale scheur en de plekken in haar rug..

Uiteindelijk wil het parket de zaak seponeren, maar dan is er een onderzoeksrechter die de zaak wél au sérieux neemt en Sand nog wil horen. Maar dan gebeurt er iets opmerkelijks. Er wordt een andere onderzoeksrechter aangesteld, Sand zal nooit door haar gehoord worden en het dossier wordt begraven. “Daar is gewoon constant gefoefeld. Mij zelfs niet willen horen... Dat is het recht op een eerlijk proces verliezen.” De regisseur wordt niet vervolgd in Frankrijk, de aanklager in Parijs vroeg de onderzoeksrechter om van vervolging af te zien.

Toch blijft de actrice vechten voor haar zaak, al waren de afgelopen jaren bijzonder zwaar: “Alle mogelijke kansen die ik had in de filmwereld, die zijn verdwenen”, zegt ze. “Maar op dit moment is dat niet mijn grootste zorg. Ik wil gewoon dat er gerechtigheid komt.” Daarom trekt Van Roy nu naar het Belgische gerecht en heeft ze klacht ingediend.

 

We hebben Luc Besson om een reactie gevraagd, maar hij wou hier niet op ingaan.

______________

Het onderzoek naar ons land halen, verloopt echter niet zonder slag of stoot. Zo zegt haar advocaat Joris Van Cauter. “Het openbaar ministerie heeft gevraagd aan de raadkamer om het onderzoek niet verder te zetten. Daarvoor baseren ze zich op een wet die al onder vuur lag.” De wet luidt als volgt: Als je een klacht indient voor feiten waarvan een Belg in het buitenland slachtoffer werd, moet de verdachte ook op dat moment op Belgisch grondgebied zijn. Voor bijvoorbeeld moord, doodslag of gijzeling geldt die voorwaarde niet.

Een absurd gegeven, zegt Van Cauter. “Had Sand dood moeten blijven om gerechtigheid te krijgen?’ “In september zal ik dit ook aangeven voor de raadkamer, dat dit in strijd is met de grondwet en de daarin vervatte principes van gelijke behandeling. Alle slachtoffers van verkrachting moeten in eigen land kunnen worden geholpen. België heeft zich daar overigens door het Verdrag Van Istanbul toe geëngageerd.” De kans bestaat dat de kwestie naar het Grondwettelijk Hof zal gaan, die zal moeten oordelen. “Het nieuwe seksueel strafrecht tilt veel zwaarder aan verkrachting. Dan moet men deze situatie ook serieus nemen en geen onrealistische hinderpalen opstellen om zo niks te moeten doen”, zegt Van Cauter die het Franse onderzoek naar Besson een ‘schijnonderzoek’ noemt. “Wij, kleine Belgen, kunnen hopelijk beter.”

 

Artikel uit HLN van 6 juni 2022:

RECONSTRUCTIE. Vlaamse actrice getuigt exclusief over topregisseur Luc Besson: “Hij verkrachtte mij. Ik zei stop, maar hij bleef doorgaan” | Exclusief voor abonnees | hln.be

Foto: © VTM

Lees meer
Het Belang van Limburg, 24 mei 2022

Geluidsoverlast door padel? Klacht indienen kan via online formulier

Vanaf deze week stelt Burgerplatform Vlaanderen een online klachtenformulier ter beschikking voor buurtbewoners die last hebben van padelterreinen. “De geluidsoverlast en lichthinder zijn een onderschat probleem”, zegt initiatiefnemer Jurgen Gielen.

“Wij proberen zo objectief mogelijk informatie te verzamelen en deze kennis delen we achteraf met de honderden politici en politieke studiediensten in ons land”, zegt initiatiefnemer Jurgen Gielen van Burgerplatform Vlaanderen, een privé-initiatief dat een neutrale waakhond en informatiebron wil zijn. “We hebben de eerste klacht over een padelterrein ontvangen in augustus vorig jaar. Een man getuigde over zware geluidsoverlast. En over het feit dat zijn dochtertje niet kon slapen omdat de felle lichten recht in haar slaapkamer schenen. We hebben met een decibelmeter in zijn huis pieken geregistreerd van bijna 105 dB. Gemiddeld produceert het padelterrein aan de overkant van de straat een lawaai in zijn huis van 80 tot 85 dB.”

Ter vergelijking: een arbeider mag gedurende een shift van 8 uur blootgesteld worden aan maximum 80 dB. Per verhoging van 3 dB, moet die tijd gehalveerd worden. Dus maximum 4 uur blootstelling aan 83 dB, twee uur aan 86 dB, enzovoort. “Pieken van 105 dB mogen eigenlijk niet veel langer dan één minuut duren. Je riskeert gehoorschade én gezondheidsproblemen”, zegt Gielen.

Zuhal Demir

Naarmate er in Vlaanderen meer padelterreinen worden aangelegd, stijgt ook het aantal klachten. Advocaat Joris Van Cauter, die buurtbewoners van vier verschillende padelterreinen in Brugge, Zemst en Zele vertegenwoordigt, stelde zopas Vlaams minister van Omgeving Zuhal Demir (N-VA) in gebreke. In Limburg is er al buurtprotest in verschillende gemeenten tegen zowel bestaande als geplande padelterreinen.

“Herkenbaar”, zegt Gielen. “We hebben zelf al tien dossiers opgesteld. Soms gaat het om particulieren, maar meestal zijn het mensen die zich op wijkniveau hebben gegroepeerd. En dat is nog maar het topje van de ijsberg. De meeste mensen weten niet eens hoe ze een klacht naar de overheid moeten richten. Of ze durven het niet.” Jurgen Gielen bestudeerde zelf de complexe wetgeving en staat in dit soort zaken andere mensen bij in de rechtbank.

Anoniem

“Het is belangrijk dat we de schaal van het probleem kennen. Daarom plaatst Burgerplatform Vlaanderen een standaardformulier online dat iedereen kan invullen. De persoonsgegevens worden in onze resultaten geanonimiseerd. Maar we houden - indien gewenst - iedereen op de hoogte en we bieden de deelnemers de kans om eventueel in te stappen in collectieve juridische acties”, aldus Gielen. rd

Het klachtenformulier verschijnt deze week op www.burgerplatform.vlaanderen

 

Artikel uit Het Belang van Limburg van 24 mei 2022:

https://www.hbvl.be/cnt/dmf20220523_96022505?adh_i=&adh_i=&articlehash=nTVRuy%2FlNEqZNf%2FUy28CSPXyuP11dS8%2BE9aay7toG7ma2vlVBll8Zbh%2FDchmSZCFrlpWUwuZ7XZvqVEIj6ngloYQcD8EXV6x%2FFc0TOFDaPLNKb6Iljv1gqKhq63LsAqGxVcopKY8%2BRIqZmazP9ia%2BlvpvZrXsLF5MC4AneD0y5gz%2FIxihZYRrBzOS46A2zJf6JFTGco0bIUI33oAqCCdkLihDmeuKfQ4p9s50pwDw6oOfnmuQpUfG8aZvoOviyLLqCdtPLTq1niNy8ZKqq93dZN9C2zdndiOx4ByCzaB1EGr%2B5ssyhPuQ9%2Fn8rHxLog%2FL9ss7tb7TyLFqmv2689kjA%3D%3D

Foto © RR

 
Lees meer
Het Nieuwsblad, 23 mei 2022

Buurtbewoners stellen Demir in gebreke voor hinder door padel

Buurtbewoners stellen Demir in gebreke voor hinder door padel

Vier buurtbewoners van vier verschillende padelterreinen, verspreid over Vlaanderen, stellen Vlaams minister van Omgeving Zuhal Demir (N-VA) in gebreke. Ze ondervinden te veel geluidsoverlast.

“Het doel van de ingebrekestelling is dat de Vlaamse overheid met een regelgevend kader komt”, zegt advocaat Joris Van Cauter. “Met regels over waar al dan niet velden toegelaten zijn, of als ze er zijn: welke maatregelen genomen moeten worden die geluid- en lichtoverlast tot een minimum beperken. Want er is miskeken op de aard van de sport, en welke lasten die meebrengt. Het is niet zomaar te vergelijken met tennis.”

Van Cauter wijst op meerdere verschillen. “Op één tennisterrein kunnen drie padelterreinen, met telkens vier spelers. Padel wordt ook gespeeld van ’s morgens tot ’s avonds, het hele jaar door. Dus de duur van de overlast is ook anders dan bij tennis.” Bovendien wordt padel gespeeld met een hardere racket én in een glazen box, wat de geluidshinder nog verhoogt. Van Cauter: “Geluidsoverlast is een erg onderschat probleem, met voor wie er onder lijdt bijzonder zware medische en psychische gevolgen.”

 

Artikel uit Het Nieuwsblad van 23 mei 2022: 

https://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20220522_97713794

Foto © Geert De Rycke

 

Lees meer

Wij gebruiken cookies

Door deze website te gebruiken, aanvaardt u de cookies. Voor meer informatie, zie ons privacy- en cookiesbeleid